اختلالات خواب در کودکان شرایطی است که استراحت کافی را برای کودکان دشوار می کند یا باعث خواب آلودگی مفرط می شود. اختلالات خواب در دوران کودکی با کاهش توجه، یادگیری، حافظه و تمرکز بر عملکرد مدرسه تأثیر می گذارد. علاوه بر این، اختلالات خواب می تواند بر رفتار کودک تأثیر بگذارد و باعث تحریک پذیری و بیش فعالی شود. اختلالات خواب در کودکان چیست؟ خواب کامل شبانه برای سلامت کودک شما مهم است و می تواند به بدن در حفظ انرژی، التیام و رشد کمک کند. با این حال، اختلالات خواب در کودکان شایع است. آنها تقریباً نیمی از کودکان را تحت تأثیر قرار می دهند. اختلالات خواب می تواند منجر به مشکلات سلامتی، رفتاری، رشدی و یادگیری در کودکان شود. کم خوابی باعث می شود کودکان احساس خستگی و تحریک پذیری کنند. همچنین می تواند بر رشد و ایمنی آنها تأثیر بگذارد. تشخیص زودهنگام اختلالات خواب در کودکان می تواند به درمان آنها و پیشگیری از این مشکلات کمک کند. اختلالات خواب در کودکان زمانی رخ می دهد که آنها نمی توانند بخوابند یا در به خواب رفتن در شب مشکل دارند. این اختلالات می تواند ناشی از مسدود شدن راه های هوایی، مشکلات عصبی، سطح پایین آهن در بدن یا سایر شرایط باشد. اگر مشکلات خواب درمان نشود، می تواند بر سلامت و عملکرد کودک تأثیر بگذارد. انواع اختلالات خواب در کودکان چیست؟ 1. آپنه انسدادی خواب حدود 4 درصد از کودکان 2 تا 8 ساله دچار آپنه خواب هستند. آپنه خواب زمانی است که تنفس کودک شما به طور مکرر در طول خواب قطع می شود. دو نوع آپنه خواب وجود دارد: آپنه انسدادی خواب: این شایع ترین نوع آپنه خواب است که زمانی رخ می دهد که راه هوایی فوقانی کودک شما مسدود شود. در طول خواب، تنفس کودک شما برای چند ثانیه متوقف می شود، اما زمانی که از خواب بیدار می شود، به طور طبیعی نفس می کشد. این وضعیت می تواند به دلیل بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها که غدد لنفاوی گلو هستند اتفاق بیفتد. همچنین ممکن است به دلیل چاقی رخ دهد. علائم شامل خروپف، موقعیت‌های خواب غیرمعمول با دهان باز، سردرد صبحگاهی و خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز است. کمبود خواب می تواند منجر به عدم تمرکز، خلق و خوی ضعیف و مشکلات رفتاری شود. آدنوتونسیلکتومی بهترین درمان برای آپنه خواب ناشی از بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها است. این شامل برداشتن لوزه ها و آدنوئیدها با جراحی برای باز کردن راه های هوایی مسدود شده است. آپنه خواب مرکزی: این یک وضعیت عصبی است که در آن مغز سیگنال‌های تنفسی را به کودک نمی‌دهد. این حالت می تواند بیش از یک دقیقه طول بکشد و با سایر شرایط سیستم عصبی مرکزی مرتبط است. 2. پاراسومنیا پاراسومنیا حرکات ناخواسته یا غیر طبیعی هنگام بیدار شدن از خواب است. اگر کودک شما پاراسومنیا دارد، ممکن است ناگهان بلند شود، حرکت کند و دوباره بخوابد. پاراسومنیا تقریباً 50 درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. انواع رایج پاراسومنیا عبارتند از: کابوس. فرزند شما از خوابی ترسناک بیدار می شود. برانگیختگی گیج کننده. کودک شما گیج یا سرگردان از خواب بیدار می شود. وحشت خواب یا وحشت شبانه. کودک شما می نشیند و در خواب لگد می زند، جیغ می کشد یا جیغ می کشد. در این مدت آنها به صدای شما یا سایر صداها پاسخ نمی دهند. وقتی بیدار می شوند هیچ خاطره ای از انجام این کار نخواهند داشت. خواب کودک شما در حال صحبت کردن خواب راه رفتن یا خواب آلودگی. کودک شما بلند می شود و راه می رود یا حرکات دیگری در خواب انجام می دهد. علل پاراسومنیا چیست؟ این مشکل می تواند ژنتیکی باشد. عوامل خطر می تواند شامل کمبود خواب، و اختلالاتی مانند آپنه خواب، بیدار شدن اجباری، و برخی داروها باشد. پاراسومنیا با بزرگتر شدن فرزندتان از بین می رود. اما ممکن است در 4 درصد از کودکان دوباره اتفاق بیفتد. درمان شامل آرام کردن کودک، درمان عوامل زمینه‌ای و افزایش زمان خواب است. اگر کودک شما به پاراسومنیا مانند راه رفتن در خواب مبتلا است، باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید. درها و پنجره های خود را قفل کنید، تشک را روی زمین بگذارید تا نوزادتان آسیب نبیند. 3. بی خوابی دوران کودکی بی خوابی زمانی است که کودک شما در به خواب رفتن مشکل دارد و خیلی زود از خواب بیدار می شود. این حالت ممکن است به دلیل عادات بد خواب، استرس یا اضطراب باشد. کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری، مانند اوتیسم و اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)، یا مشکلات سلامت روان، مانند اضطراب و افسردگی، ممکن است دچار بی خوابی شوند. داروهای تجویز شده برای این شرایط نیز می توانند بر خواب تأثیر بگذارند. بهترین درمان برای بی خوابی دوران کودکی پیشگیری است. از پزشک خود در مورد الگوهای خواب کودکان، بهداشت خواب و تعیین محدودیت ها بپرسید. برنامه خواب خود را با تمرکز بر تغذیه منظم، زمان خواب و زمان بیدار شدن تنظیم کنید. این به ایجاد یک روال قبل از خواب کمک می کند و کودک یاد می گیرد که خودش بخوابد. اگر فرزندتان از خوابیدن امتناع کرد، او را در رختخواب بخوابانید و مدتی پیش او بمانید. اما از مصرف قرص های خواب آور خودداری کنید زیرا برای بی خوابی رفتاری دوران کودکی بی تاثیر هستند. 4. پرخوابی کودک یا نوجوانی که از پرخوابی رنج می برد در طول روز بیش از حد خواب آلود است. یکی از شرایطی که می تواند منجر به خواب آلودگی مفرط شود، نارکولپسی است. نارکولپسی یک اختلال عصبی است که باعث چرت زدن های مکرر در طول روز، از دست دادن موقت کنترل ماهیچه ها و توهماتی می شود که هنگام به خواب رفتن یا بیدار شدن کودک رخ می دهد. سایر شرایطی که خواب را مختل می کند، مانند سندرم فاز خواب تاخیری یا آپنه انسدادی خواب، می تواند باعث پرخوابی شود. خواب آلودگی بیش از حد در طول روز همچنین می تواند نشانه ای از ضربه مغزی، صرع یا سایر مشکلات پزشکی باشد. تشخیص دقیق برای شناسایی بهترین درمان پرخوابی در کودکان بسیار مهم است. 5. سندرم فاز تاخیری خواب سندرم فاز تاخیری خواب یک اختلال مزمن شایع در نوجوانان است. زمانی اتفاق می افتد که کودکان دو یا چند ساعت پس از خواب معمولی خود به خواب می روند. این بر ساعت بدن آنها تأثیر می گذارد و باعث می شود روز بعد بیدار شوند. کودکان مبتلا به این اختلال می خوابند اما نمی توانند بیدار شوند و احساس تنبلی کنند. این بیماری در 7 تا 16 درصد نوجوانان دیده می شود و با بررسی تاریخچه کودک و زمان خواب و بیداری آنها تشخیص داده می شود. درمان شامل تنظیم ساعت بدن با زمان خواب و بیداری منظم، حفظ یک چرخه خواب منظم و رعایت بهداشت خواب است. مکمل های ملاتونین همچنین می توانند به درمان سندرم فاز تاخیری خواب کمک کنند، اگرچه دوز یا زمان دقیق باید توسط پزشک تعیین شود. 6. سندرم پای بی قرار سندرم پای بی قرار زمانی است که کودک شما با تمایل به حرکت یا لگد زدن مکرر پاهای خود از خواب بیدار می شود. تحقیقات نشان می دهد که این اختلال خواب می تواند ناشی از کمبود آهن، ژنتیک یا مشکلات دوپامین باشد. ممکن است با ورزش زیاد یا کم، کافئین و برخی داروها بدتر شود. کودکان مبتلا به این اختلال تمایل دائمی برای حرکت دادن پاهای خود دارند. این سندرم با علائم ناخوشایندی مانند سوزن سوزن شدن، سوزش، درد یا احساس خزیدن در پاها همراه است. استراحت می تواند احساس را بدتر کند، اما حرکت دادن پاها می تواند آن را تسکین دهد. کودکان مبتلا به سندرم پای بیقرار مشکل خواب دارند. آنها از خواب اجتناب می کنند و علائمی مشابه علائم ADHD نشان می دهند. این می تواند باعث مشکلات رفتاری و خلقی و کاهش توجه شود. تشخیص سندرم پای بیقرار در کودکان دشوار است. اگر کودک شما در طول یک ساعت خواب بیش از 5 بار در خواب خود دچار اختلال شود یا پاهای خود را تکان دهد، ممکن است به این بیماری مبتلا شود. پزشک سابقه خانوادگی شما را نیز بررسی می کند زیرا ممکن است ژنتیکی باشد. جایگزینی آهن برای درمان سندرم پای بی قرار مرتبط با کمبود آهن استفاده می شود. با این حال، هیچ داروی تایید شده ای برای درمان این اختلال در کودکان وجود ندارد. اختلالات حرکتی، مانند سندرم پاهای بی قرار و اختلال حرکت دوره ای اندام، بیماری های عصبی هستند که باعث ایجاد احساسات ناخوشایند در پاها و میل شدید به حرکت دادن آنها می شوند. علائم در شب بدتر است و می تواند در خواب کودک شما اختلال ایجاد کند. این دو اختلال حرکتی اغلب با هم بروز می کنند. 7. اختلالات رفتاری و سلامت روان کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری، مانند اوتیسم و اختلال کم توجهی بیش فعالی، یا مشکلات سلامت روانی مانند اضطراب و اختلالات خلقی، اغلب بی خوابی دارند. داروهای تجویز شده برای این شرایط نیز می توانند با خواب تداخل داشته باشند. چگونه از اختلال خواب در کودکان جلوگیری کنیم؟ در اینجا چند نکته برای جلوگیری از اختلالات خواب در کودکان وجود دارد: یک برنامه منظم برای خواب کودک خود تنظیم کنید. مطمئن شوید که فرزندتان در اتاقی تاریک، ساکت و خنک بخوابد. قبل از خواب از نورهای روشن و وسایل الکترونیکی خودداری کنید. از دادن کافئین به کودکان خردسال خودداری کنید و مصرف آن را در نوجوانان محدود کنید. برای حفظ ساعت بدن، فعالیت بدنی را در نور طبیعی تشویق کنید. از ترس های شبانه فرزندتان استفاده کنید.